ഉം...

 

മനസ്സേ നീയൊരലയാഴി ദുഃഖതീരമോ മരുഭൂമി (2)

അലയും ഞാനോ നിഴലായി മായും

വിരഹവേദനയാലിവിടെ

 

മനസ്സേ നീയൊരലയാഴി ദുഃഖതീരമോ മരുഭൂമി

 

പനിനീര്‍ മുകിലിന്‍ സ്വയംവരമാല്യം

മിഴിനീരിതളായി തീര്‍ന്നാലും

വനദേവത തന്‍ രാജാങ്കണങ്ങളില്‍

കനകമയൂരം പീലി നീര്‍ത്തും

 

മനസ്സേ നീയൊരലയാഴി ദുഃഖതീരമോ മരുഭൂമി

 

മറക്കാനൊരിക്കലും കഴിയാത്ത കഥയുടെ

മാറാലയാണെന്‍ ആത്മാവില്‍

അനുരാഗ സൗരഭം ചൂടാതെ വീണിടും

കദനത്തിന്‍ മലരായി ഞാനിവിടെ

 

മനസ്സേ നീയൊരലയാഴി ദുഃഖതീരമോ മരുഭൂമി

 

പതറുന്ന തന്ത്രികള്‍ വീണ്ടും ഇണക്കിയാല്‍

ഉണരാതിരിക്കുമോ ഗാനം

ഒരു കൊടും വേനലില്‍ വാടിയ വല്ലരി

തളിര്‍ക്കാതിരിക്കുമോ വീണ്ടും (2)

 

ഉം...

 

 

 

mm...........

manasse neeyoralayaazhi dukhatheeramo marubhoomi

alayum njano nizhalaay maarum

virahavenayaalivide

 

panineer mukilin swayamvaramaalam

mizhineerithalaay theernnaalum

vanadevatha than raajaankanangalil

kanakamayooram peelineerthum

 

marakkaanorikkalum kazhiyaatha kadhayude

maaraalayaanen aathmaavil

anuraaaga sourabham choodaathe veenidum

kadanathin malaraayi njanivide

 

patharunna thanthrikal veendum inakkiyaal

unaraathirikkumo gaanam

oru kodum venalil vaadiya vallari

thalirkkaathirikkumo veendum!

mm....