മന്മഥകഥയുടെ ഗന്ധമറിയാതെ

വര്‍ണ്ണമയൂരമൊന്നു വളര്‍ന്നു-കാട്ടില്‍

സ്വര്‍ണ്ണമരാളമൊന്നു വളര്‍ന്നു

വനതരംഗിണി തീരത്തു വച്ചവളെ

വാരിവാരി ഞാന്‍ പുണര്‍ന്നു

അന്തിച്ചുവപ്പിനാല്‍ നാണിച്ചു കവിള്‍ ചുവന്നു

അംബരം ആ രംഗം കണ്ടു

ആയിരം പൂക്കള്‍ വിരിഞ്ഞു വിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കെ

കാനനം പുളകം കൊണ്ടു

രാഗകേളിക്കെന്‍ പ്രേമനഗരിയിലെ

രാജാങ്കണത്തില്‍ നീ വരുമോ

ഈ മാലിനീതീരം വെടിഞ്ഞു നീ എന്‍ സ്നേഹ

മായാനഗരിയില്‍ വരുമോ

Manmadhakadhayude gandhamariyaathe

varnnamayooramonnu valarnnu - kattil

swarnnamaraalamonnu valarnnu

vanatharangini theerathuvechavale

vaari vaari njaan punarnnu

anthichuvappinaal naanichu kavil chuvannu

ambaram aa rangam kandu

aayiram pookkal virinju virinju nilkke

kaananam pulakam kondu

raagakelikken premanagariyile

raajaankanathil nee varumo

ee maalinee theeram vedinju nee en sneha

maayaa nagariyil varumo