ഘോരാന്ധകാരമയ ഭീകരമായ രാവില്‍

ആരാണു നീ പിണവുമായിവിടാഗമിച്ചോള്‍

നേരായുരച്ചിടുക നിര്‍മ്മലമാനസര്‍ക്ക്

ചേരാത്തതാം കപടകര്‍മ്മമിതാചരിപ്പോള്‍

കാപട്യമേതും അറിയില്ലൊരു കള്ളിയല്ല

പാപത്തിനാലിവിടെ വന്നൊരു ഖിന്നയത്രേ

ആപത്തിലേഴകളിലന്‍പിയലാതെ വീണ്ടും

താപത്തിലെന്നെയിനിയാഴ്ത്തരുതേ ദയാലോ

അന്യര്‍ക്കു തന്റെ തനു വിറ്റു നടപ്പവന്റെ

കണ്ണീരുകൊണ്ടു ഫലമില്ല നിനക്കു ബാലേ

തന്നേടു കൂലി അഥവാ പിണവും ചുമന്നു

ചെന്നീടുകന്യദിശി എന്നെ വലച്ചിടാതെ

എന്‍ ജീവിതാശയുടെ അന്തിമ വായു വീശി

കത്തിച്ചതാണു ചിതയെന്‍ മകനെ ചുടാനായ്

രക്ഷിക്കണം കരുണ ചെയ്തു ഒരു വസ്തുവങ്ങേ-

യ്ക്കര്‍പ്പിക്കുവാന്‍ അഗതിയെന്നുടെ കയ്യിലില്ലേ

ghoraandhakaaramaaya bheekararaavilippol

aaraanu nee pinavumaayividaagamichol

neraayurachiduka nirmalamaanasarkku

cheraathathaam kapadakarmmamithaacharippol

kaapatyamethum ariyilloru kalliyalla

paapathinaalivide vannoru khinnayathre

aapathilezhakalilanpiyalaathe veendum

thaapathilennyiniyaazhtharuthe dayaalo

anyarkku thante thanu vittu nadappavante

kanneerukondu bhalamilla ninakku baale

thanneedu kooli adhavaa pinavum chumannu

chenneedukanyadishi enne valachidaathe

en jeevithaashayude anthima vaayuveeshi

kathichathaanu chithayen makane chudaanaay

rakshikkanam karunacheythu oru vasthuvange-

kkarppikkuvaan agathiyennude kayyilille