കാര്‍ത്തിക ദീപം തേടിയ കണ്ണില്‍ (2)

കാര്‍മുകില്‍ മൂടു പുടം

കാലത്തിന്‍ ബാഷ്പ കണം (കര്‍ത്തിക)

ഓരോ പൂവും ഓരോ രാവും

തീരാ നോവില്‍ തേങ്ങും നെഞ്ചില്‍

തേന്മധുരം പൊഴിയും കനിവേ (കാര്‍ത്തിക

 

മോഹങ്ങളെല്ലാം പുഴയായി തീര്‍ന്നാല്‍

ദാഹത്തിനര്‍ത്ഥമുണ്ടൊ

സ്നേഹിച്ചതെല്ലാം കതിരായ് തീര്‍ന്നാല്‍

മേഘത്തിനര്‍ത്ഥമുണ്ടോ

ഈ മിഴി നീര്‍ക്കടലിന്‍ നടുവില്‍

ജീവജലം എവിടെ

വഴിയില്‍ തണലായ് തഴുകാന്‍

നിന്നോര്‍മ്മ കൂടെയുണ്ടൊ?

(കാര്‍ത്തിക

 

തെറ്റിനു മണ്ണില്‍ മാപ്പില്ലെങ്കില്‍

മുറ്റത്തെ മുല്ലയുണ്ടൊ?

അശ്രുവിലുരുകും മനസ്സില്ലെങ്കില്‍

നക്ഷത്ര ദീപമുണ്ടൊ

ഈ എരിതീ മഴയില്‍ സുകൃതം

സ്നേഹവുമായ് വരുമോ

മിഴിനീര്‍ കണമേ പറയൂ

നീയെന്‍റെ ജീവനല്ലേ

(കാര്‍ത്തിക

 

 

kaarthikadeepam thediya kannil

kaarmukil moodupadam

kaalathin baashpakanam

oro poovum oro raavum

theeraanovil thengum nenchil

thenmadhuram pozhiyum kanive

 

 

mohangalellaam puzhayaay theernnaal

daahathinarthamundo

snehichathellam kathiraay theernnaal

meghathinnarthamundo?

ee mizhineerkkadalin naduvil

jeevajalam evide?

vazhiyil thanalaay thazhukaan

ninnorma koodeyundo?

 

 

thettinu mannil maappillenkil

muttathe mullayundo

asruvilurukum manassillenkil

nakshathradeepamundo?

ee eritheemazhayil sukritham

snehavumaay varumo

mizhineer kaname parayoo

neeyente jeevanalle